یکی از این زنان خلاق، هنرمند و صنعتگر "فائقه عسکری" است، هنرهای بومی را نزد مادرش فرا گرفته و شعله عشق به هنر را او که خود هنرمند بوده در وجود دخترش روشن کرده است. خاطرات تلخ و شیرین زیادی را پشت سر گذاشته و هماکنون هر چه میگوید از عشق به کار و خستگیناپذیر بودنش است. الگوی بانوان جوان است و تنها به هموار کردن مسیر آنان میاندیشد.
هنر و صنعت بومی در هرمزگان وامدار زنان خلاق و با اراده است.

به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل پارک زیست فناوري خليج فارس قشم، سرکار خانم فائقه عسکری، بانو خلاق و کارآفرین حوزه صنایع دستی هرمزگان و پیشران طرح ملی توسعه مشاغل خانگی ، در گفتگو با بازارکار گفت: حوزه فعالیتم صنایعدستی است که حدود ۲۷ سال از عمرم را در این مسیر سپری کردهام.مادرم در شهر بندرلنگه مسئول صنایعدستی بودند، من هم به تبعیت از ایشان و علاقه وافری که نسبت به صنایعدستی داشتم راه مادرم را ادامه دادم. صنایعدستی افراد خاص را میطلبد، بسیاری از افراد مشتاق و طرفدار صنایعدستی هستند اما از آنجا که صرفه اقتصادی ندارد آن را به عنوان شغل و فعالیت اقتصادی دنبال نمیکنند. ضمن اینکه این هنر و صنعت افراد عاشق و علاقهمند را به سوی خود میکشاند و از این رو من همواره با عشق به کارم نگریستهام.
پیشران طرح ملی مشاغل خانگی عنوان کرد: کارگاه تولیدی ما در روستای بلندو واقع است که در زمینه دوخت لباسهای ساحلی و سنتی و همچنین رودوزی سنتی و ساخت بدلیجات فعال هستیم و حدود ۶۰ نفر به طور مستقیم و غیرمستقیم مشغول به کار هستند. بخش حصیربافی نیز در زمینه آموزش، تولید و عرضه فعالیت میکنیم. من به عنوان کارآفرین و مجری در کنار این افراد کار را پیش میبریم و اگر صنعتگران و هنرمندان نباشند به تنهایی هرگز موفق نخواهم شد و این چرخه از حرکت باز میایستد. این روزها که فصل نمایشگاه است، سفارشات و حجم کاری ما به شدت بالاست و تمام تلاشمان این است که بتوانیم حضوری پربار داشته باشیم. امسال در نمایشگاه جهانبار بندرعباس، نمایشگاه بندرلنگه و همینطور در اصفهان از طرف شهر خلاق بندرعباس حضور داریم. قبل از شیوع کرونا به کشورهای حوزه خلیجفارس به خصوص کشور عمان صادرات داشتیم که وجود این بیماری و قرار گرفتن در شرایط خاص مانع از انجام آن شده است.
بانو کارآفرین افزود: صنایعدستی که من در آن فعال هستم شامل دو بخش رودوزی سنتی و حصیربافی است که در زمینه آموزش، تولید و عرضه فعال هستیم. رودوزی سنتی خود به چند شاخه از جمله؛ گلابتوندوزی، کمهدوزی، قلاببافی، زریبافی، وددو بافی، شک و خوصبافی تقسیم میشود. در زمینه حصیربافی شهر میناب تنوع بیشتری دارد و در غرب استان به صورت محدودتری انجام میگیرد. به همین جهت اساتید حصیربافی از شهر میناب هستند و کارآموزان از ابتدای آموزش تولیداتشان را از طریق ما عرضه میکنند.
فائقه عسکری تصریح کرد: من برای ارنی مهر اصالت ملی و بینالمللی را کسب کردم و سال گذشته نیز برای دومین بار مهر اصالت ملی دریافت کردم که هنوز به مرحله بینالمللی نرسیده است. ارنی پارچهای نازکتر از حریر، نرم و لطیف که با گلابتون دوزی و پولک کار میشود و به دلیل ظریف بودن پارچه طرح و نقشه پرکار و سنگین باعث خرابی آن میشود. در بندرلنگه که من اهل آنجا هستم و به طور کلی غرب استان، چیزی تحت عنوان جلبیل نداریم و جلبیل اغلب به شرق هرمزگان و شهرهای جاسک، میناب و سیریک مربوط میشود که روی تور و با خوص اجرا میشود. در غرب و بندرلنگه ارنی برای پوشش کاربرد دارد که در قدیم از خوص نقرهای رنگ و به صورت شمارهدوزی، طرحهای ظریف روی پارچه کار میشد اما پایه آن گلابتون و پولک است.
عسکری از استقبال غیر هرمزگانی ها و دیگر هموطنان از لباس بندری بیان کرد: من بیش از ۱۰۰ نمایشگاه داخلی و خارجی در ارتباط با صنایعدستی شرکت کردهام که با لباسهای سنتی شهرهای مختلف در آن حضور دارند و بدون تعصب عرض میکنم، زیباترین لباس به اذعان بازدیدکنندگان لباس بندری است چون سرشار از جذابیت، خلاقیت، تنوع و گیرایی و پرطرفدار است. لباسهای سنتی هرمزگان پرکار و گران است و برخلاف بلوچی دوزی که با نخ انجام میشود و کار اسپرت به حساب میآید، لباسهای بندری به دلیل رودوزیهای سنتی پر زرق و برق در همه مناسبتها و همهجا کمتر مورد استفاده قرار میگیرد.